Postbus 7904, 1008 AC Amsterdam
info@maccabi.nl

Karate

Karate

Maccabiade 2021

​In juli 2021 vindt in Israël de 21e Maccabiade (Maccabiah) plaats.

Dit zijn de “Joodse Olympische Spelen”, die iedere vier jaar worden georganiseerd. Kumite en/of Kata karataka’s van Joodse afkomst, die aan dit toernooi willen meedoen, kunnen contact opnemen met de coach van de karateafvaardiging Paul Stoppelman. Hij is te bereiken via e-mail: paulstoppelman@live.nl

 

  • Aan de eerste Maccabiade, die in 1932 werd gehouden, deden bijna 400 atleten mee uit veertien landen. Vanaf het begin wordt de Maccabiade onder auspiciën van het IOC georganiseerd.​
  • De tweede Spelen werden in 1935 gehouden. De Nederlandse bokser Ben Bril won toen goud.
  • Karate was voor het eerst in 1977 onderdeel van de Maccabiade. Paul Stoppelman is hiertoe initiatiefnemer geweest.
  • In 1989 deden voor het eerst sinds de jaren vijftig, deelnemers uit Oost-Europa mee.
  • De vorige Maccabiade was in 2013. Hierbij streden 65 landen en 800 Joodse atleten van over de hele wereld om titels in 39 sporten. De Nederlandse afvaardiging telde 140 atleten en begeleiders.
  • 2017 was de grootste Maccabiade ooit, met bijna 10.000 sporters uit 70 landen.
  • Er wordt iedere zondag van 11.30 -13.00 uur getraind bij Health City Premium (vh Special Sports), Escapade 1 in Amstelveen.
  • Voor het eerst staat er deze keer een Master’s karatetoernooi (vanaf 35 jaar, open gewichtsklassen) op het programma, met deelname van o.a. Henk Sporkslede en Mark Seubert.
  • Omdat karate in 2020 op de Olympische Spelen in Tokyo als officieel sportonderdeel is toegevoegd, komen enkele leden van het IOC in Israël kijken hoe het karatetoernooi organisatorisch en wedstrijdtechnisch wordt afgewerkt.

Medewerking door:

  • Coaches: 1977 Jan Stapper, 1981 Ludwich Kotzebue, 1985 Ton van Heumen, 1989 en 1993 Paul Stoppelman (playing coach).
  • Nederlandse scheidsrechters: Piet Vergunst en Jaap Smaal.
  • Trainer: vanaf 2005 traint Apy Echteld het Nederlandse team. Assistent-trainers zijn Taro Schröder en Jaouad Ikan

​Resultaten:

Team:

  • 1977: goud
  • 1981: goud
  • 1985: zilver
  • 1989: brons
  • 1993: brons
  • 1997: brons

Individueel:

  • 1977: Otti Roethof goud, Kenneth Leeuwin goud
  • 1985: Kenneth Straal goud
  • 2009: Esther van Schaik goud
  • 2013:  Bryan Lusse zilver en Esther van Schaik brons
  • 2017: Bryan Lusse goud, Ruben Heijmerink goud, Sammy Schippers goud

​Hoe is het om deel te nemen aan de Maccabiade? Dat vroegen we aan Bryan Lusse, deelnemer bij de junioren in 2013 (zilver) en bij de senioren van 2017 (goud).

Bryan, hoe kwam jij erbij om je op te geven voor de Maccabiade?

Dat kwam door Esther van Schaik. Ik ken haar via onze sportschool Unity’99 en zij had meegedaan aan de Maccabiade in 2009. Naar aanleiding van een oproep in de Taiko (toenmalige karate tijdschrift van de KBN-red.) heb ik aan haar gevraagd hoe zij haar deelname heeft ervaren. Esther was Joods via moeders kant; ik ben Joods via mij vaders familie. Om precies te zijn ben ik 1/8 Joods, mijn overgrootvader was namelijk Joods. Hij is tijdens de Tweede Wereldoorlog omgekomen in Auschwitz. Toen ik tijdens de Maccabiade in Israël het gedenkmonument Yad Vashem bezocht, heb ik zijn naam daar nog op zien staan. Maar omdat iedereen met Joods bloed in zijn/haar aderen deel kan nemen aan de Maccabiade en het mij wel leuk leek om mee te doen, heb ik mij toen opgegeven.

 

Hoe was het om mee te doen, hoe heb je je deelname ervaren?

Ik vond het echt fantastisch om mee te doen. Allereerst was de organisatie in Nederland heel erg goed. We hebben met de deelnemende karateka’s regelmatig getraind gedurende drie tot vier maanden voor aanvang van de Maccabiade, we kregen allemaal een complete uitrusting die gesponsord was en ook onze reis was grotendeels gesponsord. Toen de Maccabiade eenmaal begon voelde het alsof ik aan de Olympische Spelen meedeed. Het was enorm groots opgezet, alle deelnemers liepen mee in de openingsceremonie, de opening werd gedaan door de premier van Israël, Benjamin Netanyahu en ook werden we via een groot scherm toegesproken door president Barack Obama (USA-red.) De sportevenementen werden gehouden verspreid over diverse steden door het hele land. Mijn toernooi verliep heel goed, hoewel ik het natuurlijk jammer vind dat ik de finale heb verloren. En ik heb veel mensen leren kennen; met sommigen heb ik nog steeds contact via Social Media.

Heb je naast je eigen wedstrijden nog andere wedstrijden gezien of evenementen bezocht?

Omdat ik de enige cadet was van de vijf karatedeelnemers, logeerde ik op de campus, bij de Engelse delegatie; de anderen logeerden in een hotel. De senioren kregen meer vrijheid om op eigen gelegenheid evenementen te bezoeken dan de cadetten en junioren, zoals bijvoorbeeld de hockeywedstrijden die ook bij ons in de buurt werden gehouden. Maar ook voor cadetten en junioren werden excursies georganiseerd en ik heb dus wel o.a. Jeruzalem bezocht en ben, zoals gezegd, bij Yad Vashem geweest.

 

De Maccabiah Games zijn de Joodse Olympische Spelen. Merk je daar nou veel van?

Wat je vooral merkt is dat bij de meeste wedstrijden alleen het Israelische volkslied wordt gespeeld. Daarnaast wordt er op Sjabbat niet gesport. De avond voor Sjabbat is er een ceremonie waarbij iemand leest uit de Tora (Joodse bijbel-red.) en waarbij werd geproost. Dan moet je ook een keppeltje (kleine, ronde hoofdbedekking-red.) op. Wij, de Nederlanders, hadden een oranje keppeltje. Op Sjabbat mogen de Joden niet werken. In sommige hotels waren zelfs liften die automatisch op iedere verdieping stoppen zodat men het knopje niet hoeft in te drukken. De sportevenementen werden goed bewaakt; overal waren soldaten met wapens. Maar ik heb daar verder niet veel last van gehad.

Zou jij karateka’s die ervover denken om zich aan te melden, nog iets willen meegeven?

Ja, ik zou iedereen willen aanraden om zeker mee te doen. Iedereen met een druppeltje Joods bloed in zijn/haar aderen, kan zich aanmelden en het is een ontzettend mooie en leuke ervaring.